Çinpolat H. Y. (Yürütücü), Şahin E.
Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje, BAP Y.Lisans, 2025 - 2025
| Kronik böbrek hastalığının en yaygın risk faktörü diyabet ve kötü glisemik kontroldür. Diyabetik hastalarda görülen hücre içi glikoz konsantrasyonlarının artışıyla birlikte böbrekte mezanjiyal matriks genişlemesi, tübüler ve glomerüler kılcal bazal membranlarının diffüz kalınlaşması ve tübüler hücre apoptozu gibi çeşitli patolojik değişiklikler meydana gelir. Diyabetik nefropati gelişen hastalarda meydana gelen metabolik, biyokimyasal ve hemodinamik bozukluklar ise inflamasyonla sonuçlanır. Oluşan inflamasyon sonucu inflamatuar moleküller selektinler, integrinler, kemokinler ve kemokin reseptörleri gibi çeşitli molekül gruplarıyla çeşitli hasarlı doku bölgelerine infiltre edilir. Kemokinler hem homeostaz hem de çeşitli hastalıkların patogenezinde önemli rollere sahip küçük yapılı proteinlerdir. Kemokin ailesinin üyesi olan C-X-C motifli kemokin 12 (CXCL12) ise genellikle reseptörlere bağlanarak biyolojik ve patolojik işlevlerde görev alır. Çeşitli dokularda sentezlenebildiği gibi böbreklerde podosit ve distal tübüler hücrelerde de sentezi gerçekleşmektedir. Ancak CXCL12 ve spesifik reseptörü olan CXCR4’ün diyabetik ve diyabetik olmayan nefropatide rolü tam olarak aydınlatılamamıştır. Bu alanda ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Çalışmamızda diyabetik ve diyabetik olmayan kronik böbrek hastalığında CXCL12 ve CXCR4 düzeylerini incelemeyi, hastaları böbrek fonksiyonlarına bağlı olarak evrelendirerek ve sağlıklı kontrol gruplarıyla karşılaştırarak kemokin düzeylerinin hastalığın progresyonundaki rollerini aydınlatmayı hedefliyoruz. |