“Karşılaşmalar” Üzerine;
Elbette kurnaz Odysseus, Troya savaşının
ardından evine dönmek üzere yola çıktığında, bu yolculuğun ne denli çetin
geçeceğini ve ne kadar uzun süreceğini tahmin etmiyordu. Oysa onun eve dönüş
yolu; mesafelerle olduğu kadar; bedensel ve ruhsal sancılarla örülmüştü.
Yol onun için
–ve kendi hikâyesinin kahramanı olan herkes için- sadece kat edilmesi gereken
bir uzaklık değil; kendini bilmek, değişmek, dönüşmek anlamlarını da taşıyan
bir süreçtir. “Aynı dereye iki kez girmek mümkün değildir” diyen Herakleitos,
değişimin kaçınılmazlığını vurgular; kaldı ki bu değişimin en başta yola çıkma
cesaretini gösteren kişiyi etkilediği düşünülebilir. Hedefe ilerleyen kişi ile
yola çıkan kişi artık aynı kişi değildir; yolun da, yoldaşın da aynı
olamayacağı gibi…
Bu yolculukta
Odysseus’un karşısına çıkan tüm karakter ve engeller, onun tinsel dönüşümü ve
gelişimi için aşması, anlaması ve kendi varlığına katması gerekenleri temsil
eder. Bu; yaşamın bize getirdikleri ile yüzleşmelerimizden farklı değildir. Karşılaşılan
kişi ve olgular aslında birer öğreticidir. Her birinde bir sınav, bir ders
gizlidir. Yolculuk ise bu sınavları göğüsleyişimizle belirlenir.
Tuba Korkmaz’ın
“Karşılaşmalar” adlı sergisinde; Odysseia’nın epik anlatımındaki karakterlerin,
pişmiş toprak ile biçimlenmiş yorumlarıyla buluşmaktayız. Sanatçı çalışmalarında,
bir yandan Homeros’un kahramanlarını ele alarak onlarla kurduğu tinsel bağı,
diğer yandan da kendi iç yolculuğuna dair ifadeleri yansıtmaktadır.
İyilik ve güzelliklere giden yollardaki kutlu karşılaşmalara…
Ezgi
YEMENİCİOĞLU NEGİR