Türkiye‘de Tip 1 Diyabetli Çocukların Ebeveynlerinin COVID-19 Aşı Tereddüdü: Karma Yöntemli Bir Çalışma


Creative Commons License

ÇELİK T., DOĞAN D.

Çocuk Enfeksiyon Dergisi, cilt.17, sa.2, ss.105-111, 2023 (ESCI) identifier

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 17 Sayı: 2
  • Basım Tarihi: 2023
  • Doi Numarası: 10.5578/ced.20239818
  • Dergi Adı: Çocuk Enfeksiyon Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: Emerging Sources Citation Index (ESCI), Scopus, CINAHL, EMBASE, TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.105-111
  • Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Giriş: Bu çalışmada, tip 1 diyabetli çocuğu olan ebeveynlerin çocukları- na COVID-19 aşısı yaptırmaya yönelik tutumlarını araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Araştırmanın evrenini Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Hastanesi, Çocuk Endokrinoloji Kliniğinde tip 1 diyabet tanı- sıyla takip edilen çocukların 124 ebeveyni oluşturmuştur. Ebeveynlerin tutumlarını belirlemek için çevrim içi bir anket kullandık. Bulgular: Çalışmaya 76’sı anne olmak üzere toplam 102 ebeveyn dahil edildi. Ebeveynlerin yaş ortalaması 40.5 ± 7.27, çocukların 12 ± 4.07 idi. Tip 1 diyabet tanısından itibaren geçen ortalama süre 4.5 ± 3.3 yıldı. Ebeveynlerin yaklaşık yarısı tip 1 diyabetin COVID-19 için bir risk faktörü olduğunu düşündü. COVID-19 aşısı olmayan ebeveynlerin oranı %21.6 iken, %46.1’i çocuklarına aşı yaptırmakta tereddüt etti. Aşı tereddütüne neden olan ebeveynle ilgili faktörler: babalar, genç ebeveynler, çocukla- rına COVID-19 bulaşmasından endişe etmeyen, tip 1 diyabetli çocukların daha fazla risk altında olduğunu düşünmeyenler veya aşısız olanlardı. Çocuklarla ilgili faktörler, genç yaş veya kısa hastalık süresiydi. Nitel ana- lizde, aşı konusunda tereddütlü ebeveynlerin ana endişesi aşının yan et- kileriydi ve aşı için açık, kanıta dayalı güven arttırıcı öneriler bekliyorlardı. Sonuç: Sonuç olarak, özellikle çocukları küçük veya yeni tanı almış genç ebeveynlerin aşıya yönelik motivasyonlarında sorun yaşayacakları görül- mektedir.
Objective: In this study, we aimed to investigate the attitudes of parents who have children with type 1 diabetes mellitus to get their children vaccinated against COVID-19. Material and Methods: The target population of the study consisted of 124 parents of children followed in Çanakkale Onsekiz Mart Univer- sity Hospital, Pediatric Endocrinology Clinic with the diagnosis of type 1 diabetes. We used an online questionnaire to determine the attitudes of parents. Results: A total of 102 parents, 76 of whom were mothers, were includ- ed in the study. Mean age of the parents was 40.5 ± 7.27, and children were 12 ± 4.07. Mean duration elapsed since the diagnosis of type 1 diabetes was 4.5 ± 3.3 years. About half of the parents thought that type 1 diabetes mellitus was a risk factor for COVID-19. While the rate of parents who were not vaccinated for COVID-19 was 21.6%, 46.1% were hesitant to vaccinate their children. The parental-related factors causing vaccine hesitation were fathers, young parents, those who weren’t wor- ried about their children being infected with COVID-19, did not think children with type 1 diabetes mellitus were more at risk, or were unvac- cinated. Child-related factors were young age or short duration of ill- ness. In qualitative analysis, vaccination-hesitant parents’ main concern was vaccine side effects, and they expected clear evidence-based confi- dence-building recommendations for vaccination. Conclusion: In conclusion, it is seen that especially young parents, whose children are small or newly diagnosed, will have problems in their motivation about vaccination.