Objectives: Left ventricular ejection fraction (LVEF) may decrease due to frequent ventricular extrasystoles (VESs). This study aimed to investigate whether the site of VES origin and other VES characteristics are associated with a decline in LVEF. Methods: The rhythm Holter records and follow-up files of 400 patients who presented to the outpatient clinic with complaints such as palpitations, presyncope, syncope, and dyspnea between January 2017 and March 2023 and who were prescribed a rhythm Holter as part of their evaluation were retrospectively reviewed. The relationship between reduced LVEF, defined as LVEF <50% on echocardiography, and VES characteristics was examined in patients with normal LVEF and a VES burden above 10%, utilizing 24- and 48-h electrophysiology studies. Results: The study comprised 34 patients with a mean age of 59.8±17.0 (range: 21–87) years. Among them, 55.9% (19 patients) were female, and the mean ejection fraction (EF) % was 49.5±11.3 (range: 25–67). Patients with EF % <50 (n=18) exhibited significantly higher diastolic diameter (5.3±0.5 vs. 4.7±0.5 cm, respectively; p=0.004), VES burden (32.3 vs. 16.7, respectively; p=0.0001), longer coupling interval (CI) measurements (p=0.018), and QRS duration (p=0.0001) compared to patients with EF % >50 (n=16). A positive correlation was observed between VES load and QRS duration in the group with EF <50% (r=0.664; p=0.002). In patients who developed VES-induced cardiomyopathy (CMP), VES originated from the mitral annulus (p<0.001), whereas VES originating from the right ventricular outflow tract was significantly associated with the non-CMP group (p<0.001). Conclusion: The burden of VESs may be associated with CMP, as well as longer QRS duration, CI, and exit location.
Amaç: Sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF), sık ventriküler ekstrasistollerin (VES'lerin) neden olabileceği bir azalmaya maruz kalabilir. Bu çalışma, VES kökeni ve diğer VES özelliklerinin LVEF'de bir azalma ile ilişkili olup olmadığını araştırmayı amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2017 ile Mart 2023 arasında polikliniğe başvuran ve değerlendirme sürecinin bir parçası olarak ritim Holter istenen 400 hasta'nın ritim Holter kayıtları ve takip dosyaları retrospektif olarak incelendi. Sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunda (LVEF) azalma olarak tanımlanan LVEF < 50% olan ve % 10'un üzerinde VES yüküne sahip olan hastalarda, normal LVEF'li hastalarda ve VES özelliklerinin ilişkisi, 24- ve 48-saatlik elektrofizyoloji çalışmaları kullanılarak incelendi. Bulgular: Çalışma, yaş ortalaması 59,8±17,0 (aralık: 21–87) olan 34 hastadan oluşmaktadır. Bunların %55,9'u (19 hasta) kadındı ve ortalama EF % değeri 49,5±11,3 (aralık: 25–67) idi. EF % <50 olan hastalar (n=18), EF % >50 olan hastalara (n=16) göre anlamlı olarak daha yüksek diyastolik çap (sırasıyla 5,3±0,5'e karşılık 4,7±0,5 cm; p=0,004), VES yükü (sırasıyla 32,3'e karşılık 16,7; p=0,0001), daha uzun kuplaj aralığı ölçümleri (p=0,018) ve QRS süresi (p=0,0001) gösterdi. EF < 50% olan grupta VES yükü ile QRS süresi arasında pozitif bir korelasyon bulundu (r=0,664; p=0,002). VES ile ilişkili kardiomyopati (CMP) gelişen hastalarda, VES mitral anulusundan kaynaklandı (p<0,001), RVOT'dan kaynaklanan VES'ler CMP olmayan gruba belirgin şekilde ilişkilendirildi (p<0,001). Sonuç: Ventriküler ekstrasistollerin (VES'lerin) yükü, kardiomyopati ile ilişkili olabileceği gibi, daha uzun QRS süresi, kuplaj aralığı ve çıkış konumu ile de ilişkili olabilir.
