Çanakkale Araştırmaları Türk Yıllığı, cilt.19, sa.31, ss.113-141, 2021 (Hakemli Dergi)
Osmanlı Devleti 14. yüzyılın ikinci yarısından itibaren fetihlerle birlikte Anadolu’dan
Rumeli’ye Yörük ve Türkmen gruplarını iskân etmeye başlamıştır. II. Mehmet döneminde
bu gruplar için bir kanunname hazırlanarak Yörük ve Türkmenler askeri bir düzene
sokulmuştur. Bu gruplar Rumeli’de Osmanlı hâkimiyetinin sağlanması adına askeri,
lojistik vb. konularda önemli roller oynamıştır. 17. yüzyılda ise sözü edilen yapı devletin
tüm düzeni benzeri eski intizamını kaybetmiştir. Bu durum üzerine 1691’de teşkilatla
ilgili bazı değişikliklere gidilmiş ve bunlar Evlâd-ı Fâtihân adı altında yeniden
teşkilatlandırılmıştır. 1691’de yapılan sayım neticesinde Rumeli’nin farklı kazalarında
teşkilata bağlı 16.000’den fazla neferin olduğu tespit edilmiştir. Evlâd-ı Fâtihân’ın 17
ve 18. yüzyıldaki nüfus vb. durumlarını değerlendiren çalışmalar mevcuttur. Ancak bu
taifenin 19. yüzyıldaki vaziyetine dair izahlar neredeyse yok denecek kadar azdır.
Bu çalışmada, 1826’dan itibaren Evlâd-ı Fâtihân teşkilatıyla alakalı yapılan
değişikliklere kısaca değinilerek bu taifeden Asakir-i Mansure-i Muhammediye ordusuna
asker celbi için yapılmış nüfus sayımları ortaya konulmuştur. Bu bağlamda Selanik
sancağı içerisinde yer Avrathisar kazasındaki Evlâd-ı Fâtihân mensuplarının 1827-
1828, 1830, 1833, 1835, 1839 ve 1844 yıllarındaki nüfus verileri değerlendirilmiştir.
Çalışmamızda öne çıkan bulgulardan birisi Evlâd-ı Fâtihân yapılanmasının içinde
gayrimüslimlerin de yer almasıdır. Nitekim 1827-1828 yılındaki ilk nüfus sayımında
Avrathisar’da 1.874 Müslüman, 61 gayrimüslim Fâtihân neferi mevcuttur. Aynı
yılda Rumeli’nin çeşitli kazalarında bulunan Fâtihân sayısı ise çok büyük çoğunluğu
Müslüman olmakla birlikte 26.685’tir.