Akademik Veri Yönetim Sistemi
16. Ulusal turizm Kongresi, Çanakkale, Türkiye, 12 - 15 Kasım 2015, ss.1671-1688
ÖZET
Boş zaman disiplini içerisinde bireylerin seyahat kısıtlayıcılarını belirlemek üzere yapılan çalışmalar son 25 yıl içerisinde hız kazanmıştır. Fakat bu çalışmaların çok azı kadınların tek başıma seyahat etmesini engelleyen kısıtlayıcılar üzerine yapılmıştır. Kadınların seyahat faaliyetleri içerisinde yer alması son yıllarda giderek artmakta ve bu durum turizm endüstrisinde büyüyen bir güç olarak tanımlanmaktadır. Fakat kadınların turizm faaliyetleri içerisinde yer alması bazı kısıtlayıcılar tarafından engellenebilmektedir. Bu çalışmada tek başına seyahat eden kadınların seyahat kısıtlayıcılarının belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu çalışma yorumlayıcı, idiografik, nitel bir araştırmadır. Araştırmada örnekleme yöntemi olarak amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada yarı yapılandırılmış anket formuyla görüşme tekniği uygulanmıştır. Ekolojik model çerçevesinde kadınların kısıtlayıcıları bireysel düzey, topluluk düzeyi ve toplumsal düzeyde incelenmiştir. Grounded Theory yöntemi ile elde edilen veriler analiz edilmiştir. Araştırma kapsamında tek başına seyahat eden toplam yirmi kadın ile yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre tek başına seyahat eden kadınlar baskın olarak toplumsal düzeydeki kısıtlayıcılar tarafından engellenmektedir. Toplumsal düzeydeki kısıtlayıcılar, topluluk düzeyi ve bireysel düzey takip etmektedir. Buna ek olarak kadınların seyahat öncesi ve seyahat esnasında karşı karşıya kaldıkları kısıtlayıcılara verdikleri yanıtlar mücadele etme, duymazdan/görmezden gelme ve pes etme olmak üzere 3 temel gruba ayrılmamadır.
Anahtar Sözcükler: Kadın ve Seyahat, Seyahat Kısıtlayıcılar, Tek Başına Seyahat