Bu çalışma, İngilizce öğretmenlerinin drama tekniklerini kullanımına ilişkin bakış açılarını ve uzmanlıklarını derinlemesine keşfetmeyi, devlet okulunda ve özel okulda çalışan öğretmenlerin uygulamaları arasındaki farkları tespit edebilmeyi ve öğretmenlerin ihtiyaçlarına yönelik eğitim gerektiren alanları belirlemeyi amaçlamıştır. Böylelikle çalışmanın, İngilizce öğretmenlerinin mesleki gelişimlerini konu alan gelecekteki çalışmalara kaynak oluşturması amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda nitel bir yaklaşım izlenmiş ve pragmatik yorumlayıcı bir çerçeve benimsenmiştir. Ayrıca araştırma amaçlarına uygun olarak çoklu durum çalışması yöntemi uygulanmıştır. Görüşme oturumlarının ardından araştırmacı öğretmenlerin derslerini gözlemlemiştir. Bu oturumlardan elde edilen veriler tematik analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. Öğretmenlere göre drama yönteminin İngilizce öğretiminde özellikle dil becerilerinin geliştirilmesinde, motivasyon ve özgünlük sağlamada olumlu etkileri olduğu görülmüştür. Öğretmenler, bunları sağlayabilmek için rol yapma, kukla, küçük grup oyunu oluşturma, doğaçlama ve hikâye anlatma tekniklerini kullandıklarını belirtmişlerdir. Öğretmenler, uygulamalar sırasında öğrencilerin motivasyonlarının düşmesi, öğrencilerin katılımının kısıtlı olması, sınıf yönetimi, zaman kısıtlılığı, sınıfların kalabalık olması ve materyal yetersizliği gibi sorunlarla karşılaşıldığını ifade etmiştir. Son olarak, devlet okulu ve özel okul öğretmenlerinin uygulamaları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Bulgular öğretmenlerin, drama yönteminin temellerine, dil öğretimindeki etkinliğine ve dil becerilerinin gelişimine uygun drama tekniklerinin yanı sıra drama tekniklerinin planlanması ve uygulanmasına ilişkin teorik desteğe olan ihtiyaçlarını ortaya koymuştur.
This study seeks to deeply explore the perspectives and expertise of English teachers regarding drama use, discover the differences between the applications of state and private school teachers, and ascertain areas entailing further training. The study intends to serve as a source for future studies concerning ELT teachers’ professional development. Adopting a qualitative methodology and a pragmatic interpretive framework, the researchers employed a multiple case study design to align with the research objectives. Following the interviews, classroom observations were conducted. The data derived from these sessions were analysed through thematic analysis. Teachers stated that the drama techniques positively influenced English teaching, especially the development of language skills, student motivation, and authenticity, and they used role-play, puppets, small group play-making, improvisation, and storytelling techniques to achieve these outcomes. Challenges encountered included students’ demotivation, limited participation, classroom management, time constraints, overcrowded classrooms, and insufficient materials. Ultimately, there was no significant difference between the implementations of state and private school teachers. The findings underscored the teachers’ need for theoretical insights into the nature of drama, its efficacy in language instruction, and techniques suitable to language skill development, alongside practical experience in planning and implementing drama techniques.
