Research Information System
Tıp Eğitimi Dünyası, vol.20, no.62, pp.102-114, 2021 (Peer-Reviewed Journal)
Özet
Amaç: COVID-19 tüm dünyadaki eğitim uygulamalarını derinden etkilemiş ve eğitim sisteminde yer alan
hemen hemen tüm okulların kapanması nedeniyle, eğitim uzaktan yönetilmek zorunda kalınmıştır. Tıp
fakültelerinde klinik öncesi dönem öğrencilerinin pratik ve uygulamaya dayalı mesleksel beceri
öğretimleri de acil uzaktan öğretim aracılığıyla yürütülmüştür. Yapılan çalışmada, tıp fakültesi klinik
öncesi dönem öğrencilerinin mesleksel beceri eğitimlerinde eğitim materyali olarak video kullanımına
yönelik görüşlerinin alınması ve beceri videolarının etkileşimli olmayan ile etkileşimli olarak hazırlanan
versiyonları ile ilgili görüşlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Araştırma kesitsel analitik türde tasarlanmıştır. 452 öğrencinin
katıldığı çalışmada verilerin toplanmasında araştırmacılar tarafından
oluşturulan anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde yüzde ve
frekans gibi betimsel istatistikler kullanılmıştır Elde edilen veriler ki-kare
testi ile analiz edilmiştir.
Bulgular: Tıp fakültesi dönem 1, 2 ve 3 öğrencilerinin %49,3’ü tıp
eğitiminde online/uzaktan eğitimin amacına ulaşamayacağını
belirtmişlerdir. Hazırlanan beceri eğitim videolarından etkileşimli içerik
eklenmeyen videolardan sonra öğrencilerin %77,7’si online beceri
eğitimlerinin yeterli olamayacağını belirtirken, etkileşimli içerik
eklendikten sonra bu oran %58,2’ye düşmüştür. Yapılan ki-kare
karşılaştırma testi göstermiştirki; bu değişiklik etkileşimli video izleme
sonucunda oluşmuştur. Mesleksel beceri videoları aracılığıyla bu becerileri
edinmek konusundaki olumlu görüşler videonun etkileşimli olması halinde
yükselmiştir. Sonuç: Araştırma sonucunda, öğrenciler tıp eğitiminde acil uzaktan öğretim uygulamalarının gerekli
becerilerin kazanılmasında yeterli olamayacağını, uygulamayı gerçek hastalar üzerinde uygulayacak
yeterliliğe ulaşamayacaklarını belirtmişlerdir. Mesleksel beceri eğitim videoları öğrencilerin hedeflenen
beceriyi somutlaştırmalarına katkı sağlasa da becerilerin klinik ortamdaki öğrenmelere transferinde ve
gerçek hastalarda uygulayabilecek yeterliliğe ulaşmada yetersiz kalacağı belirtilmiştir. Sonuç olarak, acil
uzaktan öğretim sürecinde tıp fakültesi öğrencilerinin mesleksel beceri eğitimleri ile ilgili edindiği
kazanımların, yüz yüze bir eğitim ortamında değerlendirilmeden, tam olarak edinilip edinilemediği
konusunda kesin bir yorum yapılamaz. Ancak, online/uzaktan öğretim sürecinde etkileşimli videolar
aracılığıyla eğitim materyali hazırlanması ve öğrencilere geri bildirim olanağı sağlanmasının daha iyi
sonuçlar vereceği düşünülmektedir