Ağır Metal ve Gıda Kontaminasyonu


Creative Commons License

Pişkin M.

EGE 7th INTERNATIONAL CONFERENCE ON APPLIED SCIENCES, İzmir, Türkiye, 24 - 25 Aralık 2022, ss.1249-1259

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İzmir
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1249-1259
  • Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Ağır metaller, orantılı olarak yüksek yoğunluğa sahip ve düşük konsantrasyonlarda zehirli olan

herhangi bir metalik elementtir. Ayrıca, ağır metaller doğal ortamlarda biyolojik olarak

parçalanamaz ve iki gruba ayrılır: toksik metaller (yani Pb, Cd, As, vb.) ve temel metaller (yani

Cu, Zn, Mn, Fe, Ni ve Cr, vb.). Ağır metallerin salınım kaynakları, doğal ve antropojenik

kaynaklar olarak ikiye ayrılır. Kentleşme ve sanayileşmedeki artış, gıdaların metal

kontaminasyonunda artışa neden olmaktadır. Toksik metaller, sulama suyu, tarım toprağı,

tarımsal uygulamalar, hava kirliliği, hayvan yemi ve ambalaj malzemeleri gibi farklı kaynaklar

yoluyla farklı gıdalara taşınabilmektedir. Toksik metaller biyolojik olarak parçalanamaz, ısıl

olarak parçalanamaz ve çevrede son derece kalıcıdır; bu nedenle farklı yiyeceklerde kolayca

birikirler. Mahsuller, et, balık, süt ve yumurta gibi farklı gıdaların metal kontaminasyonu hem

gıda güvenliğini hem de güvenliğini tehdit etmektedir. Tarım topraklarının, sulama sularının,

bitki ve hayvanların toksik metallerle kirlenmesi bunların besin zincirine katılmasına neden

olmakta ve insan sağlığı için büyük bir tehdit oluşturmaktadır. Metallerin çoğu insan sağlığı

üzerinde toksik etkilere sahiptir ve iskelet, karaciğer, dalak, böbrek gibi farklı organlarda

birikmektedir. Metallerin bitkisel ve hayvansal üretim üzerinde olumsuz etkileri vardır. Bu

nedenle, toksik ağır metallerin gıda zincirine ve insan vücuduna giden yolunu azaltmak için

farklı iyileştirme tekniklerinin uygulanması gerekli hale geldi. Metal nanoparçacıklar faydalı

uygulamalarda kullanılır, ancak bazı riskleri olabilir.

Heavy metals are any metallic element with a proportionally high density and toxic at low concentrations. Also, heavy metals are not biodegradable in natural environments and are divided into two groups: toxic metals (i.e. Pb, Cd, As, etc.) and essential metals (i.e. Cu, Zn, Mn, Fe, Ni, and Cr, etc.). The emission sources of heavy metals are divided into two as natural and anthropogenic sources. The increase in urbanization and industrialization causes an increase in metal contamination of foods. Toxic metals can be transported to different foods through different sources such as irrigation water, agricultural soil, agricultural practices, air pollution, animal feed and packaging materials. Toxic metals are non-biodegradable, thermally non-degradable, and extremely persistent in the environment; therefore they easily accumulate in different foods. Metal contamination of foods such as crops, meat, fish, milk and eggs threatens food safety and security. Pollution of agricultural lands, irrigation waters, plants and animals with toxic metals causes them to join the food chain and threatens human health. Most of the metals have toxic effects on human health and accumulate in different organs such as the skeleton, liver, spleen, kidney. Metals have negative effects on plant and animal production. Therefore, it has become necessary to apply different remediation techniques to reduce the path of toxic heavy metals to the food chain and the human body. Metal nanoparticles are used in useful applications, but they may have some risks.