15. Uluslararası Türk Endodonti Derneği Kongresi, Bursa, Türkiye, 8 - 10 Haziran 2023, ss.131-132
Amaç: Açık apeksli dişlerde kök kanal tedavisi esnasında iğne irrigasyonu, pasif ultrasonik irrigasyon, endoaktivatör,
EDDY ile aktivasyon yöntemlerinin ve yerçekiminin (maksilla ve mandibula) apikalden taşan irrigant miktarına etkisini
değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Her grup için 8 adet sağlam üst keser diş kullanıldı. Giriş kaviteleri hazırlandı. Açık apeksli bir
dişi simule edebilmek için dişler çalışma boyu 18 mm olacak şekilde apikalden kısaltıldı ve gates glidden frezler ile
(1-3), apikal genişliği 0.9mm olan paralel duvarlı kök kanalı oluşturuldu. Kök kanalları %2,5 NaOCl, %17 EDTA ve
distile su kullanılarak irrige edildi. Dişler Eppendorf tüplerin kapaklarına açılan boşluklara sabitlendi. Sızıntı oluşmasını
önlemek için Eppendorf tüpün kapağı ve diş arasında kalan boşluk siyanoakrilat ile kapatıldı. Periapikal ligamenti simule
edebilmek için Eppendorf tüpleri %1.5 agar agar ile doldurulup dişler yerleştirildi. Agar agar sertleştikten sonra agar
agar bulunan eppendorf tüpünün (dişsiz) ağırlığı 0.00001 g hassasiyette terazi ile ölçüldü. Daha sonra dişler agar agar
boşluklarına yerleştirilip 2ml % 2,5 NaOCl ile irrige edilip, 20 sn aktivasyon yöntemi uygulandı. Bu aşama iki kez
tekrar edildi. Aktivasyon sonrasında dişler çıkarılıp, Eppendorf tüpü tekrar tartıldı. Son ve ilk ağırlıklar arasındaki fark
taşan irrigant miktarı olarak kaydedildi. Ekstrüzyon miktarı Kruskal-Wallis ve Mann Whitney-U testleri kullanılarak
istatistiksel olarak P<0.05 anlamlılık düzeyinde analiz edildi.
Bulgular: En yüksek ortalama irrigant ekstrüzyonu her iki çene için pasif ultrasonik irrigasyon grupları ile
ilişkilendirilirken, iğne irrigasyonu grubunda ise diğer gruplara göre daha az irrigant ekstrüzyonu gözlemlenmiştir.
Ortalama ekstrüze irrigant miktarlarına değerlendirildiğinde üst çenede alt çeneye göre daha az ektrüzyon tespit edilmiştir.
Ancak test edilen tüm irrigasyon aktivasyon yöntemleri ve yerçekiminin etkisi açısından apikalden ekstrüze olan irrigant
miktarı arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0.05).
Sonuç: Açık apeksli dişlerde irrigasyon aktivasyon yöntemleri arasında ekstrüzyon açısından istatistiksel olarak
anlamlı farklılık bulunmamasına rağmen, her grupta taşma gözlenmiştir. Açık apeksli dişlerde irrigasyon ve aktivasyon
yaparken ekstrüzyon riski göz önüne alınmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Açık apeks, İrrigasyon aktivasyonu, Apikal ekstrüzyon, Pasif ultrasonik İrrigasyon, Endoaktivatör,
EDDY
Aim: The aim of this study was to evaluate the effect of needle irrigation, passive ultrasonic irrigation, endoactivator, EDDY activation methods, and gravity (maxilla and mandible) on the amount of irrigant extrusion in root canal treatment of teeth with open apices. Materials and Methods: Eight sound maxillary incisor teeth were used for each group. Access cavities were prepared. To simulate a tooth with an open apex, the teeth were shortened to have a working length of 18 mm and root canals were prepared with Gates Glidden burs (sizes 1-3) to create a parallel-walled canal with an apical width of 0.9 mm. Root canals were irrigated using 2.5% NaOCl, 17% EDTA, and distilled water. The teeth were fixed in the openings that were created in the lid of Eppendorf tubes. To prevent leakage, the gap between the Eppendorf tube lid and the tooth was sealed using cyanoacrylate. To simulate the periapical ligament, the Eppendorf tubes were filled with 1.5% agar agar, and the teeth were placed in it. After agar agar setting, the weight of the agar agar filled Eppendorf tube (without tooth) was measured using a balance with a sensitivity of 0.00001 g. Then, the teeth were placed in the agar agar gaps and irrigated with 2 ml of 2.5% NaOCl, followed by 20 seconds of activation method. This step was repeated twice. After activation, the teeth were removed, and the Eppendorf tube was weighed again. The difference between the final and initial weights was recorded as the amount of extruded irrigant. The amount of extruded irrigant was statistically analyzed using Kruskal-Wallis and Mann Whitney-U tests at a significance level of P<0.05
Results: The highest average irrigant extrusion was associated with passive ultrasonic irrigation groups for both jaws,
while the needle irrigation group showed less irrigant extrusion compared to the other groups. When the average extruded
irrigant amounts were evaluated, less extrusion was observed in the maxilla compared to the mandible. However, there
was no statistically significant difference in the amount of extruded irrigant among all tested irrigation activation methods
and gravity (p>0.05).
Conclusion: Although there was no statistically significant difference in terms of extrusion among irrigation activation
methods in teeth with open apices, extrusion was observed in all groups. Extrusion risk should be considered when
performing irrigation and activation in teeth with open apices.
Keywords: Open apex, İrrigant activation, Apical extrusion, Passive ultrasonic activation, Endoactivator, EDDY