Şecere-i Terakime’de +{Dın} Durum Biçim Birimini Yükleyen Eylemler


Creative Commons License

Kargı İnce G.

RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi , sa.Ö 14, ss.172-194, 2024 (Hakemli Dergi)

Özet

Öz Bağımlı biçim birimlerden bir ad işletimi olan +{DIn} durum biçim birimi için geleneksel dil bilgisinde ayrılma, çıkma, uzaklaşma, ablatif, kimden hâli terimleri de kullanılmaktadır. Bu biçim birim Tümce içinde sadece söz dizimsel değil, anlamsal ilişkiler de kurar. Bu çalışmada, +{DIn} durum biçim biriminin eylem ile ad arasında kurduğu morfosentaktik bağ üzerinde durulmuştur. Üyelerine +{DIn} durum biçim birimi yükleyen eylemler ve üyelerin mantıksal yapıda yüklendikleri anlamsal roller tespit edilmeye çalışılmıştır. Üye yapısı (argument structure), durum dil bilgisi (case grammar) ve anlamsal roller (semantics roles), Yönetim Kuramı (Goverment Theory) gibi dil bilimsel yaklaşımlardan faydalanılmıştır. Üyelerine +{DIn} durum biçim birimi yükleyen 58 eylem tespit edilmiştir. Tespit edilen eylemler, Ebu’l-Gazi Bahadır Han’ın Şecere-i Terakime adlı eseri taranarak elde edilmiştir. Eserde +{DIn} durum biçim birimini yüklenen üyeler 8 farklı anlamsal rol yüklenmiştir. Bu roller sayısal olarak çoktan aza doğru kaynak (33), sebep (18), güzergâh (9), süre (7), materyal (3), karşılaştırma (4) araç (1), söyleyen (1) biçiminde sıralanabilir. Eylemlerin üyelerine en fazla yüklediği anlamsal rol kaynak rolüdür. Ayrıca eylemleri +{DIn} durum biçim birimini yükledikleri üyelerine birden fazla anlamsal rol yüklemişlerdir. Sadece yüzey yapıdan hareketle gerçekleştirilen söz dizimi çalışmalarında kimi dilsel yapılar açıklığa kavuşturulamamaktadır. Oysa bu yapıların mantıksal yapıdan da yararlanılarak yapılan çalışmalarla çözümlenebileceği düşüncesindeyiz. Bu tür çalışmaların dil öğretiminde tümce ve eylem öbeklerinin hızlı ve kolay öğretilmesini sağlayacağı kanısındayız. Anahtar Kelimeler: +{DIn} Durum Biçim birimi, Söz dizimi, Anlamsal Roller, Şecere-i Terakime, Çağatay Türkçesi

Abstract The +{DIn} case morpheme is a noun operation from dependent morphemes. Terms such as ablative are also used in traditional grammar for the case morpheme +{DIn}. This morpheme establishes not only syntactic but also semantic relationships within the sentence. In this study, the morphosyntactic bond established by the case morpheme +{DIn} between the verb and the noun is emphasized. Verbs predicating +{DAn} case morpheme to the the argument and the semantic roles of these argument in the deep structure were determined. Linguistic approaches such as argument structure, case grammar, semantic roles and goverment theory have been used. 58 verbs were identified that rol assignment with the case morpheme +{DIn} The detected verbs were obtained by scanning the work of Ebu’l-Gazi Bahadur Khan titled Şecere-i Terakime. The arguments who are assigned the case morpheme +{DIn} in the work are assigned 8 different semantic roles. These roles can be ranked numerically from most to least as Source (33), reason (18), path (9), temporal (7), material (3), comparison (4), instrument (1), sayer (1). Verbs assign the most source semantic role to their arguments. Also, al-, al-, ayt-, bil-, bol-, çık-, kaç-, kayt-, kel-, ket-, kıl-, öl- ve öt- verbs have assigned more than one semantic role to their arguments. Some linguistic structures cannot be explained in syntax studies based only on surface structure. However, we think that these structures can be analyzed by studies using deep structure. We believe that such studies will enable fast and easy teaching of sentences and verb patterns in language teaching. Keywords: +{DIn} Case Suffix, Syntax, Semantic Roles, Şecere-i Terakime, Chagatai Turkish