Ülkemizde koyunlarda döl veriminin tespiti amacıyla yerli ırklar, kültür ırkları ve melez genotiplerle yapılan çalışmalarda daha çok doğum oranı, çoklu doğum oranı, bir doğumda ortalama kuzu sayısı özelliklerine ilişkin veriler değerlendirilmiştir. Ancak bu çalışmaların birlikte değerlendirildiği bir çalışmaya literatürde rastlanmamıştır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de koyunlarda yapılan döl verim çalışmalarından elde edilen değerlerin analizi ve genel bir değerlendirme yapmaktır. Bu amaçla 30 adet çalışmadan elde edilen veriler değerlendirilmiştir. Değerlendirme yapılırken çalışmalarda bulunan ırklar Batı Anadolu Irkları, Doğu Anadolu Irkları, Egzotik Irklarla Melezler, Yerli Irk Melezleri olmak üzere 4 gruba ayrılmıştır. Genotiplere ilişkin ortalamaların analizi, yayının şansa bağlı faktör olarak ele alındığı (tekrarlı ölçüm) ve grubun sabit faktör olduğu bir model ile (ANOVA) yapılmıştır. Çoklu karşılaştırmalarda Tukey testi kullanılmıştır. Analizden elde edilen

sonuçlar değerlendirildiğinde, çoklu doğum oranında en yüksek değerin %49,81 ile Yerli Irk Melezlerinde, en düşük değerin ise %21,09 ile Doğu Anadolu Irklarında olduğu ve bu durumun istatistiksel olarak önemli olduğu görülmektedir (P<0,05). Benzer biçimde bir doğumda ortalama kuzu sayısına bakımından da Yerli Irk Melezlerinin 1,52 ile en yüksek değere sahip olduğu, Doğu Anadolu Irklarının ise 1,18 ile en düşük değere sahip olduğu ve bu farkın istatistiksel olarak önem teşkil ettiği belirlenmiştir (P<0,05). Bu durumun nedeni yerli ırk melezlerinin birçoğunda kullanılan Sakız genotipine bağlanabilir. Yani Sakız genotipi gerek yerli ırklarla gerek diğer ırklarla melezlenerek döl veriminin iyileştirilmesinde, kasaplık kuzu üretiminde olumlu katkılar sağlayabilecek bir gen kaynağıdır.

Anahtar Kelimeler: Saf yetiştirme, melezleme, Sakız Koyunu