Akademik Veri Yönetim Sistemi
8. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi, Çanakkale, Türkiye, 5 - 08 Mayıs 2016, ss.2418-2427
Beden eğitimi dersi öğretim programı 2006 yılından itibaren, yapılandırmacı yaklaşımla şekillendirilmiş ve öğrenci merkezli öğretim temel alınmıştır. Öğrencilerin aktif öğrenmelerini amaçlayan Beden Eğitimi (BE) öğretim modelleri etkili sonuçlar sağlamaktadır. Bu kapsamda çalışmanın amacı, Spor Eğitim Modelinin 10-11, 12-13, 14-15 yaş futbolcularda bilişsel ve devinişsel gelişimine etkisini incelemektir. Araştırmada zenginleştirilmiş desen kullanılmış ve nicel araştırma yöntemlerinden ilk-test, son-test deneysel desen ile nitel araştırma yöntemi olan odak grup görüşmesi Spor Eğitim Modelinin öğrenme alanlarına etkisini incelemek amacıyla uygulanmıştır. Bilişsel düzeyin incelenmesi için 25 sorudan oluşan ‘Futbol Bilgi Testi’ uygulanmıştır. Elde edilen veriler betimleyici istatistik ile değerlendirildiğinde tüm yaş gruplarında artış olduğu gözlenmiştir. Futbol Bilgi Testi ilk test sonucunda (X=14.84, SS= 2.94) ikinci test sonucunda (X=17.90, SS=2.62) ortalama değerleri elde edilmiş ve Eşleştirilmiş t testi sonucunda anlamlı fark bulunmuştur [t(49)= -8.22, p= ,00]. Devinişsel alanın incelenmesi için uygulanan ilk test-son test sonucunda 10-11 ve 14-15 yaş gruplarında top sürme becerisinde gelişme gözlenmezken, pas ve şut becerilerinde olumlu gelişme gözlemlenmiştir. 12-13 yaş aralığında pas becerisinde gelişme gözlenmezken top sürme ve şut becerilerinde olumlu gelişme gözlemlenmiştir. Nitel boyutta yapılan odak grup görüşmesi ise her bir yaş grubu ile ayrı ayrı yapılmıştır. Görüşmelerden 4 ana tema içerik analizi yöntemi ile ortaya çıkmıştır. Yapılan görüşmeler sonucunda 10-11, 12-13, 14-15 yaş grubunda bilişsel ve devinişsel gelişim alanlarında öğrencilerde kalıcı bilgiler edinmeleri sağlanmış olup, öğrencilerde karar verme, sorumluluk üstlenme duygularının geliştiği ortaya çıkan temalarla belirtilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, Spor Eğitimi Modeliyle yapılan antrenmanların futbolcuların bilişsel ve devinişsel gelişim düzeyine anlamlı katkılar sağladığı tespit edilmiştir. Futbol antrenmanlarında öğrencilere yeni öğrenme ortamlarında bulunmaları için modelle öğretimin önemini ortaya çıkarmıştır.
The Turkish Physical Education and Sport Curriculum was based on a constructivist approach. Student-centered teaching was adopted in 2006, when instructional models were introduced that aimed to develop active learning. These models have proven effective. The purpose of the current study tests the effect of the Sport Education Model (Siedentop, 1994) among soccer players aged 10-11, 12-13 and 14-15. A mixed research method was employed in the study. In addition to a pre-/post-test experimental design, qualitative data was also gathered through focus group discussions. A Soccer Knowledge test (25 questions) was applied to determine cognitive domain. According to the descriptive results, all ages of soccer players showed an improvement in knowledge; pre-test scores were (X=14.84, SS=2.94) and post-test scores (X=17.90, SS=2.62). According to the Paired sample t-test [t(49)= -8.22, p= .00] a significant difference was observed. Psychomotor learning was also examined through pre-/post-test analysis. No significant development was observed in dribbling among the 10-11 and 14-15 age groups, while significant development was observed in shooting and passing abilities among the same age groups. Among the 12-13 year-old age group a significant development was observed in both the dribbling and shooting tests, while no improvement was detected in passing. Focus group discussions were conducted with each age group separately. Four main themes were identified from the content analysis. The results indicated that all age groups improved in the areas of cognitive, psychomotor and affective learning. In addition, students developed their decision-making skills and ability to take responsibility according to themes. In conclusion, the Sport Education Model had significant effects on cognitive and psychomotor learning among soccer players. This research shows the importance of model-based instruction on different soccer abilities and in new learning environments.