Domates Posasının Fermentasyon Substratı Olarak Kullanımının Fermente Edilebilir Şeker ve 5-hidroksimetilfurfural İçeriği Açısından Değerlendirilmesi


Kaya B., Şahiner Ö., Güneşer O., Yüceer Y.

Türkiye 15. Gıda Kongresi, Sakarya, Türkiye, 8 - 10 Ekim 2025, ss.301, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Sakarya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.301
  • Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Dünya çapında yıllık 170 milyon ton domates üretilmektedir. Domatesin işlenmesi sırasında, domates ağırlığının yaklaşık %10-30'u domates posası olarak açığa çıkmaktadır. Bu çalışmada, seyreltik asit (% 2,5 H2SO4), ısıl işlem (121 °C) ve seyreltik asit ön işlemi, ardından enzimatik hidroliz (Hemiselülaz, ‘Amano’ 90) uygulanarak domates posasının fermente edilebilir şeker içeriğinin artırılması amaçlanmıştır. Ayrıca, en düşük 5-hidroksimetilfurfural (HMF) konsantrasyonunu sağlayan ön işlem yönteminin belirlenmesi hedeflenmiştir. Her iki ön işlemdeki fermente edilebilir şeker ve HMF konsantrasyonu, domates posası konsantrasyonundan önemli ölçüde etkilenmiştir. Optimum ön işlem koşulları 70 °C'de seyreltik asit uygulaması seçilmiştir. Enzimatik hidrolizde, hidroliz süresi ile enzim konsantrasyonu arasındaki etkileşimin fermente edilebilir şeker içeriği üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğu saptanmıştır. Ayrıca, enzimatik hidroliz için optimum koşullar % 0,5 enzim konsantrasyonu ve 5 saatlik hidroliz süresi olarak belirlenmiştir. Bu koşullarda fermente edilebilir şeker konsantrasyonu 19,74 g/L’dir. Sonuç olarak, bu çalışma domates posasındaki fermente edilebilir şeker içeriğinin, ön işlem yöntemleri olarak ısıl işlem, asit hidrolizi ve enzimatik hidrolizin uygulanmasıyla artırılabileceğini göstermiştir. Ancak, ön işlemler sırasında oluşan HMF konsantrasyonun mikrobiyel büyümeyi engelleme açısından potansiyel bir risk oluşturduğu ortaya konmuştur. İleride yapılacak çalışmalarda, farklı mikroorganizmaların optimum fermantasyon koşulları belirlenerek domates posasının biyoaktif bileşen açısından gelişimi değerlendirilebilir.

 

 

Bu çalışma, TÜBİTAK tarafından 123O298 Numaralı proje ile desteklenmiştir. Projeye verdiği destekten ötürü TÜBİTAK’a teşekkürlerimizi sunarız.