İki Farklı Kök Kanal Konfigürasyonu Sınıflama Yöntemiyle Mandibular Premolar Dişlerin İncelenmesi. Pilot Çalışma

Creative Commons License

Sarıyılmaz Ö., Sessiz R.

İZMİR DİŞ HEKİMLERİ ODASI 30. ULUSLARASI BİLİMSEL KONGRE VE SERGİSİ, İzmir, Türkiye, 24 - 26 Kasım 2023, ss.147-148

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İzmir
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.147-148
  • Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Mandibular premolar dişler ekstra köklere ve kök kanalına sahip olabilirler. Gözden kaçırılan kök kanalları endodontik başarısızlığa neden olabilir. Çalışmanın amacı Türkiye'den seçilmiş bir nüfusta mandibular premolar dişlerin kök kanal prevelansının ve kök sayısının iki farklı kök kanal sınıflama yöntemi ile incelenmesidir. Gereçler ve Yöntemler: Bu pilot çalışma için Türk subpopülasyonundan 70 adet mandibular birinci premolar, 70 adet mandibular ikinci premolar olmak üzere 140 adet premolar dişin konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (KIBT) görüntüsünü incelenmiştir. Mandibular birinci ve ikinci premolar dişlerin kök sayıları incelenmiştir. Dişlerin kök kanalı konfigürasyonları Vertucci sınıflaması ve Ahmed ve ark. tarafından geliştirilen yeni bir sınıflama sistemi kullanılarak belirlenmiştir. Bulgular: Mandibular birinci ve ikinci premolar dişlerinde tek kök görülme sıklığı sırasıyla %92,9 ve %97,1 idi. Mandibular birinci premolar dişler en yüksek oranda (%75,7) Vertucci tip I kanal konfigürasyonuna sahipti. Mandibular birinci premolarlarda vertucci Tip I konfigürasyonundan sonra en sık görülen tip V (%7,1) kök kanal konfigürasyonuydu. Mandibular ikinci premolar dişler % 95,7 oranında Tip I, % 1,4 Tip III kök kanal konfigürasyonuna sahipti. Mandibular birinci premolar dişlerin % 2,9’unun Vertucci sınıflamalarına sonradan eklenen sınıflama çeşidinde olduğu tespit edilmiştir. Ahmed ve ark. tarafından yapılan sınıflama yöntemine göre mandibular birinci premolar dişlerin en çok (%75,7) 1M1P1 konfigürasyonunda, mandibular ikinci premolar dişlerin en çok (%95,7) 1M2P1 konfigürasyonunda olduğu tespit edilmiştir. Vertucci sınıflamasına ek olarak tanımlanan sınıflamaya dahil edilebilecek iki diş Ahmed ve ark. tarafından yapılan sınıflama ile 1M1P1-3-1 olarak sınıflandırılmıştır. Sonuç: Türk subpopulasyonunda mandibular premolarlarda kök ve kanallarda anatomik varyasyonlar görülmektedir. Hekimler kanal tedavisininin başarısını artırmak için kök kanallarının nerede birleşip ayrıldıklarını bilmelidir. Kanal morfolojisini sınıflandırmak için kullanılan yeni sistem, Vertucci sınıflandırmasına kıyasla kök ve kanal konfigürasyonlarını daha ayrıntılı ve pratik bir şekilde açıklamaktadır. 

Aim: Mandibular premolar teeth may have extra roots and root canals. Overlooked root canals can lead to endodontic failures. The aim of the study is to investigate the root canal prevalence and number of roots of mandibular premolar teeth in a selected population from Turkey using two different root canal classification methods. Materials and Methods: In this pilot study, conebeam computed tomography (CBCT) images of a total of 140 premolar teeth were examined, including 70 mandibular first premolars and 70 mandibular second premolars, from a Turkish subpopulation. The number of roots in mandibular first and second premolar teeth was examined. The root canal configurations of the teeth were determined using the Vertucci classification and a new classification system developed by Ahmed et al. Results: The incidence of a single root in mandibular first and second premolar teeth was 92.9% and 97.1%, respectively. Mandibular first premolars had the highest percentage (75.7%) of Vertucci type I canal configuration. Following Vertucci type I, the most common root canal configuration observed in mandibular first premolars was type V (7.1%). Mandibular second premolar teeth exhibited a canal configuration of 95.7% for Type I and 1.4% for Type III. It was determined that 2.9% of mandibular first premolar teeth belonged to the additional classification subsequently added to the Vertucci classifications. According to the classification method introduced by Ahmed, it was determined that mandibular first premolar teeth were predominantly (75.7%) in configuration 1M1P1, whereas mandibular second premolar teeth were mainly (95.7%) in configuration 1M2P1. Two teeth that could be incorporated into the classification additionally described in addition to the Vertucci classification were classified as 1M1P1-3-1 according to the classification introduced by Ahmed et al. Conclusion: In the Turkish subpopulation, anatomical variations in roots and canals are observed in mandibular premolars. Dentists should be aware of where root canals converge and diverge to enhance the success of canal treatment. The newly employed classification system, in comparison to the Vertucci classification, offers a more detailed and practical explanation of root and canal configurations.