Russian Great Power Regionalism and the Collective Security Treaty Organisation: Strategic Instrumentalisation and its Limitations


Creative Commons License

Demirtepe M. T., Omonkulov O.

Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, no.69, pp.117-128, 2024 (Peer-Reviewed Journal)

Abstract

ABSTRACT

The concept of Great Power Regionalism offers a critical lens through which to analyze the ways global powers leverage regional organizations to safeguard their geopolitical interests. This article explores the functionality of the Collective Security Treaty Organization (CSTO) as a regional security apparatus, with a focus on Russia’s strategic use of the CSTO to consolidate its influence over former Soviet republics. While originally founded to foster security cooperation among its members, the CSTO has increasingly become an instrument of Russian geopolitical strategy. This shift has generated unease, particularly due to the CSTO’s tendency towards non-intervention or selective engagement in security crises involving or within its member states. The perception that the CSTO prioritizes Russia’s national interests over the diverse security concerns of its members has cast doubt on its efficacy as a provider of collective security. This article contends that Russia’s instrumentalization of the CSTO, in line with the dynamics of Great Power Regionalism, has constrained the organization’s capacity to address a broad spectrum of security challenges, ultimately undermining its internal cohesion and credibility.

Keywords: Regionalism, Great Power Regionalism, Security, Collective Security Treaty Organisation, Russia  

ÖZ

Büyük Güç Bölgeselciliği kavramı, küresel aktörlerin jeopolitik çıkarlarını güvence altına almak amacıyla bölgesel örgütleri nasıl kullandıklarını analiz etmek için kritik bir çerçeve sunmaktadır. Bu makale, Rusya’nın eski Sovyet devletleri üzerindeki etkisini pekiştirmek için Kolektif Güvenlik Anlaşması Örgütü’nü (KGAÖ) kullanmasına odaklanarak KGAÖ’nün bir bölgesel güvenlik örgütü olarak işlevselliğini irdelemektedir. Başlangıçta güvenlik işbirliğini teşvik etmek için kurulan KGAÖ, giderek Rusya’nın stratejik gündemine hizmet eder hale gelmiş ve üye devletler arası ya da üye devletlerin iç güvenlik krizlerine yönelik müdahalesizlik ya da seçici müdahale politikaları nedeniyle rahatsızlığa neden olmuştur. KGAÖ’nün, üyelerinin farklı güvenlik ihtiyaçlarından ziyade Rusya’nın çıkarlarına öncelik verdiği algısı, üyeleri arasında örgütün kolektif bir güvenlik sağlayıcısı olarak etkinliğinin sorgulanmasına yol açmıştır. Makale, Rusya’nın Büyük Güç Bölgeselciliği bağlamında KGAÖ’yü araçsallaştırmasının örgütün çeşitli güvenlik kaygılarını ele alma kabiliyetini sınırladığı ve nihayetinde örgütün uyumunu ve güvenilirliğini zayıflattığını öne sürmektedir.

Anahtar Kelimeler: Bölgeselcilik, Büyük Güç Bölgeselciliği, Güvenlik, Kolektif Güvenlik Anlaşması Örgütü, Rusya