Intravitreal ranibizumab injection in the treatment of refractory diabetic macular edema

Kobat S. G., Turgut B., Çeliker Ü., Demir T.

Retina-Vitreus, cilt.22, sa.4, ss.257-261, 2014 (Scopus) identifier identifier

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 22 Sayı: 4
  • Basım Tarihi: 2014
  • Dergi Adı: Retina-Vitreus
  • Derginin Tarandığı İndeksler: Scopus, TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.257-261
  • Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

Amaç: Refrakter diyabetik maküla ödemi (DMÖ)nde intravitreal ranibizumab enjeksiyonunun etkinliğini değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Refrakter DMÖ olan 43 hastanın 58 gözü çalışmaya alındı. Hastaların ortalama yaşı 61.60±8.72 yıldı. Hastala- ra birer ay arayla 3 doz 0.5 mg intravitreal ranibizumab enjeksiyonu uygulandı. Hastaların enjeksiyon öncesi ve enjeksiyon sonrası en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri (EDGK) ve optik koherens tomografi (OKT) görüntüleri kaydedildi. Bulgular: Hastaların ortalama takip süreleri 8.4 aydı. Ortalama EDGK tedavi öncesi ve tedavi sonrası sırasıyla 0.87±0.40 logMAR,ve 0.84±0.42 logMAR olarak idi. Tedavi öncesi ve sonrası EDGKndeki değişim anlamlı değildi (p>0.05).Onbir gözde (%18.96) 3 doz enjeksiyon sonrası 1. ayda görme keskinliklerinde 1 sıra (5 harf) ve üzerinde artış saptandı. Kırkbir gözde (%70.70) görme keskinliği stabil kaldı. Altı gözde (%10.34) ise görme keskinliğinde düşüş saptandı. Ortalama santral maküla kalınlığı (SMK) enjeksiyon öncesi ve sonrası sırasıyla 528.27±111.31 ve 450.34±128.29 μm olarak hesaplandı. SMKndaki azalma ortalama 77.93±127.11 μm idi ve anlamlıydı (p<0.001). Üç doz enjeksiyon sonrası 1. ayda 38 gözde (%65.52) enjeksiyon öncesine göre OKTde maküla ödeminde azalma saptandı, 10 gözde (%17.24) maküla ödeminde değişiklik olmadı, 10 gözde (%17.24) ise maküla ödeminde artış saptandı. Sonuç: Ranibizumab enjeksiyonlarının görme düzeyini olmasa da maküla ödemini anatomik olarak iyileştirdiği gözlendi. Bu has- talardaki foveal fotoreseptör hasarı veya hastaların kötü kan şekeri regülasyonu ile ilişkili olabilir.
Purpose: To evaluate the efficacy of intravitreal ranibizumab injection in the treatment of refractory diabetic macular edema (DME). Matterials and Methods: 58 eyes of 43 patients with refractory DME were enrolled into the study. The mean age of the patients were 61.60±8.72 years. Patients were applied 3 doses of 0.5 mg intravitreal ranibizumab injection with interval period of one month. Best corrected visual acuities (BCVA) and optical coherence tomography (OCT) images of patients before and after injection were recorded. Results: The mean duration was 8.4 months. Mean BCVAs before and after the treatment were 0.87±0.40 logMAR, and 0.84±0.42 logMAR, respectively. The change at BCVA between before and after the treatment was not significant (p>0.05). At the first month after 3 doses of injection the visual acuity of 11 eyes (18.96%) were increased 1 line (5 letters) and more. There was not any signifi- cant increase in visual acuity in 41 eyes (70.70%) The visual acuity decreased in six eyes (10.34%). The mean central macular thick- ness (CMT) before and after injections were calculated as 528.27±111.31 and 450.34±128.29 &#956;m, respectively. The mean reduction amount in CMT was 77.93±127.11 &#956;m and it was significant (p<0.001). After 3 doses of injection, OCT showed that the macular edema in 38 eyes (65.52%) were reduced compare to before the injection. There was no changing in 10 eyes (17.24%. Macular edema was increased in 10 eyes (17.24%). Conclusion: It was observed that ranubizumab injections anatomically improved macular edema but not visual acuity.This dis- crepancy might be related to foveal photoreceptor damage or poor regulation of blood sugar level.