Intercultural tolerance towards care in nurses: descriptive research.


Demirel A., Tanrıverdi G.

3. Uluslararası 6. Ulusal Kültürlerarası Hemşirelik Kongresi, Çanakkale, Türkiye, 21 - 22 Aralık 2021, ss.1

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Çanakkale
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1
  • Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Kültürlerarası hoşgörü savunmasız grupların tedavi edilme ve araştırılma şeklini iyileştirmek ve kültürel farklılıkları daha derinlemesine anlamak için bir düşünme sürecini oluşturmaktadır. Kültürlerarası hoşgörü yeterlilik veya güvene odaklanmayarak; bireyin kendinden farklı kültürlerle devamlı etkileşimi, başkaları hakkında ne kadar bilmediğinin farkındalığını getirmektedir (Yeager ve Bauer-Wu, 2013). Tanımlayıcı türde yapılan bu çalışma Ekim 2020 – Mayıs 2021 tarihleri arasında yapıldı. Çalışmanın evrenini İstanbul Başakşehir Çam ve Sakura Şehir Hastanesinde görev yapan 2096 hemşire oluşturmaktadır. Evrenden örneklem seçimine gidilmeyerek araştırmaya katılmayı kabul eden 767 hemşire ile çalışma yapıldı. Araştırma için etik kurul ve kurum izinleri alındı. Araştırma verileri araştırmacı tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan anket formuyla toplandı. Verilerin değerlendirilmesi bilgisayar ortamında SPSS (Statistical Package for the Social Science) 23.0 programı kullanılarak tanımlayıcı istatistik ile değerlendirildi. Araştırma sonucuna göre; hemşirelerin yaş ortalamasının 25,46±2,6 ve %80,1’inin kadın olduğu belirlendi. Hemşirelerin %66,2’si (n=508) bakım verdikleri bireyin kültürel kaynaklı her türlü olumsuz davranışlara karşı hoşgörü gösterebileceğini; %19,3’ü (n=148) bakım esnasında önceliği kendi kültüründen olan bireylere verdiği; %92,4’ü (n=709) bakım verdiği tüm bireylere aynı davrandığı; %78,9’u (n=605) farklı kültürden hastalara bakım verirken eleştirel, çok yönlü, farklı bakış açısıyla düşündüğü ve %90,2’si (n=692) kültürel olarak farklı olan bireylere daha iyi bakım verebilmek için yaşam boyu öğrenmenin gerekli olduğunu düşündükleri saptandı. Sonuçlara göre hemşirelerin çoğunluğunun bakımda kültürlerarası hoşgörüye eğilimli oldukları ancak bir kısmının hoşgörü eğilimde olmadıkları sonucuna ulaşıldı. Sonuçlar doğrultusunda hemşirelerin kültürlerarası hoşgörüye yönelik farkındalıklarının artırılması ve geliştirilmesi için çalışmaların ve girişimlerin planlanması önerilebilir.