International Scientific and Technical Conference, Modern Problems of Mechanical Engineering and Instrument Making, Baku, Baku, Azerbaijan, 26 - 28 September 2005, pp.268-274
In this
study, the effects of main cutting parameters such as cutting speed, feed rate,
depth of cut in addition to cutting tool materials and work piece materials
were assessed using the orthogonal array. Machining tests were carried out in
turning AISI 1050 and 4140 steels by coated carbide tool and cermet cutting
tools under different conditions. Orthogonal design and Analysis of variance were
employed to investigate the cutting characteristics of steel bars. The obtained
results indicated that the feed rate was found out to be a dominant factor among
controllable factors on the surface roughness, followed by type of work pieces.
However, the other parameters remained a stable. First-order-model predicting
equation for surface roughness was developed using an experimental data when
machining the steels with tools. Furthermore, the predicted surface roughness on
the samples by first-order model has been found to lie very close to that of
the experimentally observed ones.
Bu
çalışmada, kesici takım malzemeleri ve iş parçası malzemelerine ek olarak kesme
hızı, ilerleme miktarı, kesme derinliği gibi ana kesme parametrelerinin
etkileri ortogonal dizi kullanılarak incelenmiştir. AISI 1050 ve 4140
çeliklerinin kaplamalı karbür takım ve sermet kesici takımları ile farklı
koşullar altında tornalanmasında işleme deneyleri gerçekleştirilmiştir. Çelik
çubukların kesilme özelliklerini incelemek için ortogonal tasarım ve varyans
analizi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar, ilerleme miktarının yüzey
pürüzlülüğü üzerinde kontrol edilebilir faktörler arasında en etkili faktör
olduğunu ve onu iş parçasının tipinin takip ettiğini göstermiştir. Ancak, diğer
parametrelerin etkileri sabit kalmıştır. Çeliklerin takımlarla işlenmesinde
elde edilen deneysel veriler kullanılarak yüzey pürüzlülüğü için birinci
dereceden tahminsel denklem geliştirilmiştir. Ayrıca, numunelerin birinci
dereceden model tarafından tahmin edilen yüzey pürüzlülüğünün deneysel olarak
gözlemlenenlerinkine çok yakın olduğu bulunmuştur.