Akademik Veri Yönetim Sistemi
SELCUK 13th INTERNATIONAL CONFERENCE ON APPLIED SCIENCES, Konya, Türkiye, 12 - 14 Aralık 2025, ss.543-556, (Tam Metin Bildiri)
Seramik yapı yüzeyi, mimari strüktür ile dış çevre arasında hem koruyucu hem de anlatı kurucu
bir arayüz oluşturan, malzeme teknolojisi, zanaatkârlık bilgisi ve estetik kurguyu eşzamanlı
olarak içeren bir tasarım alanıdır. Yüzeyin modülasyonu, dokusal çeşitliliği ve renk paleti,
yapının mekânsal kimliğini belirlerken; üretim teknikleri, malzemenin sürdürülebilirlik
performansı ve çevresel koşullara uyarlanabilirliği tasarımın ekolojik boyutunu tanımlar. Bu
çalışma, seramik malzeme ile yapı yüzeyi tasarımını malzeme döngüsünün, mekânsal algının
ve estetik düşüncenin kesişiminde konumlanan bütüncül bir mimari ifade aracı olarak ele
almaktadır.
Bu çalışmada Park Güell örneği üzerinden seramik malzeme ile tasarlanan yapı yüzeyinin
ekolojik estetik, biyomorfik form ve malzeme döngüsü ilkeleri çerçevesinde nasıl özgün bir
alana dönüştüğü incelenmektedir. Gaudí’nin trencadís yöntemine dayalı seramik mozaik
uygulamaları, atık seramik parçalarının yeniden işlenerek yüzey tasarımına dâhil edilmesiyle
erken dönem bir döngüsel malzeme pratiği ortaya koyar. Organik peyzaj morfolojileriyle
bütünleşen bu yüzeyler, biyomorfik geometrilerin renk ve doku çeşitliliğiyle desteklenmesi
sayesinde mimari ile doğa arasında geçirgen, akışkan ve topolojik bir ilişki kurar. Park Güell’in
seramik yüzey kurgusunu ekolojik estetiğin ilkeleri doğrultusunda çözümleyerek, seramik yapı
yüzeyinin çevresel duyarlılık, estetik üretim ve yenilikçi zanaatkârlık eksenlerinde çağdaş
mimarlık ve tasarım pratiklerine nasıl referans oluşturduğunu tartışmaktadır.