Akademik Veri Yönetim Sistemi
Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, cilt.7, sa.1, ss.95-107, 2022 (Hakemli Dergi)
Araştırmanın amacı COVID-19 pandemi döneminde çocukların oyuna ve fiziksel aktiviteye karşı eğilimlerinin, pandemi öncesi dönem ile farklılaşıp farklılaşmadığının incelenmesidir. Araştırma grubu okul öncesi eğitim çağında 36-72 aylık 157 çocuktan oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve Çocuklar İçin Oynama Eğilimi Ölçeği kullanılmıştır. Formlar araştırmaya katılan çocukların ebeveynleri tarafından doldurulmuştur. Verilerin analizinde Kruskal Wallis-H ve Paired Sample T Test testleri kullanıldı. Araştırma bulgularına göre ön ve son testlerde katılımcıların fiziksel kendiliğindenlik, sosyal kendiliğindenlik, zevkin dışa vurumu alt boyutlarında ve ölçek genel ortalamaları arasında anlamlı farklılıklar saptanırken bilişsel kendiliğindenlik ve mizah anlayışında farklılıklar saptanmamıştır. Alt boyut olarak erkeklerde sosyal kendiliğindenlik ve zevkin dışa vurumu alt boyutlarında, kızlarda ise fiziksel kendiliğindenlik alt boyutunda anlamlı farklılık vardır. Yaş gruplarına göre 36-48 aylık çocuklar zevkin dışa vurumu alt boyutunda, 49-60 aylık çocuklar sosyal kendiliğindenlik alt boyutunda ve 61-72 aylık çocuklar ise sosyal kendiliğindenlik, zevkin dışa vurumu boyutlarında ve ölçek toplam skorlarında farklılıklar saptanmıştır. Sonuç olarak COVID-19 sosyal izolasyon döneminde çocukların uzun süre evde kalmaları oyun davranışlarını ve eğilimlerini etkilemiştir. Çocukların dışarıya çıkmadan uzun süre ev ortamda kalmaları oyuna ve fiziksel aktiviteye karşı eğilimlerinde azalmaya neden olmuştur.