Akademik Veri Yönetim Sistemi
İzmir Diş Hekimleri Odası 31. Bilimsel Kongre ve Sergisi, İzmir, Türkiye, 8 - 10 Kasım 2024, ss.352-353
Amaç: Osteoporoz düşük kemik kütlesi ve kemik dokusunun mikro yapısının bozulması sonucu kemik kırılganlığının ve kırık ihtimalinin artması ile karakterize edilen sistemik bir hastalıktır. Osteoporozun farmokolojik tedavisinde antirezorptif ve anabolik ajanlar kullanılmaktadır. Antiresorptif etki gösteren Bifosfonat ve Denosumab türevi ilaçlar, ilaca bağlı çene kemiği nekrozları (MRONJ) ile ilişkilendirilmiştir. Bu olgu sunumunda osteoporoz tedavisi gören hastaya retreatment uygulaması ve takibinin raporlanması amaçlanmıştır. Olgu Tanımlaması: 51 yaşındaki kadın hastanın 36 numaralı dişinde perküsyon hassasiyeti, radyografik olarak yetersiz kanal tedavisi ve periapikal lezyon varlığı tespit edildi. Alınan anamnezde; hastanın 3 yıl önce osteoporoz teşhisi aldığı, 3 ay süreyle oral bifosfonat (FOSAVANCE 70mg) kullandığı, sonrasında İV Denosumab (PROLİA) tedavisine geçtiği öğrenildi. 10 yıl önce bu dişine kanal tedavisi yapıldığı ve son 1 senede şikayetlerinin tekrarladığı bilgisi alındı. Hastanın sistemik durumu da göz önüne alınarak doktorundan konsültasyon alındıktan sonra ilgili dişine retreatment uygulanmasına karar verildi. İlk seansta kök kanallarındaki eski dolgu materyali el eğeleri ve döner eğe sistemi kullanılarak uzaklaştırıldı ve kanallar %5.25 NaOCl irrigasyonun altında prepare edildi. Ca(OH)2 medikamasyonu yapılarak hasta, 2 hafta sonra ikinci seansa çağırıldı. İkinci seansta kanallar Biyoseramik esaslı kanal dolgu patı ve sıcak gutta perka kanal dolgu yöntemiyle dolduruldu ve kompozit ile daimi dolgu yapılarak tedavisi tamamlandı. Bulgular: 6. Ay, 12. ay ve 2. yıllık klinik takibinde dişin fonksiyonda ve asemptomatik olduğu, radyolojik olarak periapikal iyileşmenin sağlandığı görülmüştür. Sonuç: Osteoporoz tedavisi gören hastalarda özellikle cerrahi içeren dental müdahalede MRONJ komplikasyona karşı dikkatli olunmalıdır. Etkin dezenfeksiyon içeren retreatment tedavileri ostoeporoz hastalarında başarılı sonuçlar verebilir. Ancak tedavi süreçlerine ve hasta takibine azami önem verilmelidir.
Aim: Osteoporosis is a systemic disease characterized by low bone mass and deterioration of bone tissue microarchitecture, leading to increased bone fragility and fracture risk. Pharmacological treatments include anti resorptive and anabolic agents. Bisphosphonates and Denosumab, which exhibit anti-resorptive effects, have been associated with medication-related osteonecrosis of the jaw (MRONJ). This case report aims to document the retreatment procedure and follow-up of a patient undergoing osteoporosis treatment. Case Description: A 51-year-old female patient exhibited percussion sensitivity in tooth #36, with radiographic evidence of inadequate root canal treatment and a periapical lesion. The medical history revealed a diagnosis of osteoporosis three years prior, during which she took oral bisphosphonate (FOSAVANCE 70mg) for three months, followed by IV Denosumab (PROLIA). She had previously received root canal treatment on this tooth ten years ago, with recurring complaints over the last year. After consulting her physician considering her systemic condition, it was decided to proceed with retreatment. During the first session, old filling material was removed using hand files and a rotary system, and canals were prepared under 5.25% NaOCl irrigation. Calcium hydroxide was used as a medicament, and the patient was scheduled for a second session in two weeks. In the second session, canals were filled with bioceramic-based sealer and warm gutta-percha, followed by composite restoration. Results: At six-month, one-year, and two-year follow-ups, the tooth remained functional and asymptomatic, with radiographic evidence of periapical healing. Conclusion: In patients undergoing osteoporosis treatment, careful attention should be given to the risk of MRONJ during surgical dental interventions. Effective disinfection during retreatment can yield successful outcomes in osteoporosis patients, but meticulous attention to treatment processes and patient follow-up is essential.