20. yüzyıl Türk resim sanatında mekan soyutlaması


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi, Resim, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2011

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: DİLAY KOÇOĞULLARI

Danışman: Umut Germeç

Özet:

Bu tez de, 20.yy Türk resim sanatında mekanı nasıl kurgulandığı ve soyutlandığı ele alınmıştır. Bu araştırmalar sırasında, soyutun gelişimi, Türk sanatına girişi ve kökenleri irdelenmiştir.Birinci bölümde mekanın tanımı ve mekan oluşumunu etkileyen faktörler incelenmiş, bunların resim sanatında nasıl kurgulandığı incelenip ve tarih öncesinden başlayarak Rönesans dönemi ve sonrasında mekan-yüzey ilişkisi irdelenmiştir.Soyut ve Soyutlamanın araştırıldığı ikinci bölümde, soyutun görsel sanatlardaki yeri ve 20. yy a kadar geçirilen süreçteki serüveninden bahsedilmiştir. Özellikle Kandinsky ve Malevich'in sanatı üzerinde durulmuş, onların soyut sanata ve gelişimine olan katkıları analiz edilmiştir. 1930'lu yıllarda yaygınlaşmaya başlayan Modern Sanatın soyut sanata olan etkilerini ve katkıları araştırılmıştır.Türk soyut resim sanatının başlangıcında önemli bir yeri olan Çallı kuşağından başlayarak soyut sanatın, 1980lere kadar geçirdiği süreç incelenmiştir. Sanatçıların eserlerindeki soyutlamalarda mekan konusunu nasıl kurguladıkları irdelenmiştir.1914 yılından itibaren Çallı kuşağı ile başlayan soyut sanat döneminin, müstakil ressamlar ve D grubu ressamları ile devam eden gelişimi araştırılmış ve özellikle Cumhuriyet'in ilanından sonra yurtdışına giden ressamların atölye çalışmaları incelenmiştir. Daha sonra 60'lı ve 80 li yıllardaki Türk resmindeki teknik ve konu olarak değişimler incelenerek, günümüzdeki Türk resim sanatına etkileri araştırılmıştır.Özellikle 1980 sonrası Türk resim sanatında gerek plastik açıdan gerekse düşünce açısından mekanın ve soyutun nasıl kullanıldığının irdelenmesi, sanat görüşümü oluşturmamı sağlamıştır. Bilindik mekan kavramından uzaklaşarak, sınırsız mekanlar yaratmanın plastik olanakları araştırılmıştır. Kavramsal sanatın özünde yer alan bir yere ya da bir nesneye bağlı olmama düşüncesine dayanılarak üretilmiş yapıtlar, görsel belge olarak teze bütünlük kazandırmıştır.